Update

Or should I call this "entrance exam part3"?

I'm not going to take my exam at San Sebastian Recoletos anymore. I had made my mind and will focus now to work with my papers for Polytechnic Univ. of the Philippines. Hoping to get slot on my second choice course and not on the first. :)
That's all. Goodnight Army.

Mind my Business. Ü

Maibabalik ba ang kahapon?

Mamimiss ko talaga ang fourth year life ko. Peksman!

Haaay. Closing party na kanina. Ang sarap kumain, kamayan. Kaya lang riot talaga, as in! Hahahaha. Sobrang gulo tapos sa isang iglap nawala lahat ng handa. Hindi na nga ko nakigulo sa dahon ng saging eh. Kumain ako sa takip ng tupperware. Tapos nung medyo maluwag na nakapwesto rin ako sa kainan, kahit papaano. Daming handa: Chicken with sarsa, chicken adobo, shanghai, hotdog, talong, itlog na pula, kamatis, manggang hilaw at hinog, saging.. atpb. Solb solb naman. Busog sila.. ako din.


Tapos nanood kami ng Video (VTR and slideshow). Busog na e, busog pa sa drama. Grabe nakakatouch+nakakaiyak! Super reminisced. Ang sarap sa pakiramdam, kaya lang ang bilis ng panahon. Tapos na pala kami ng High School at ga-graduate na kami sa Saturday. :( Pero for sure, magkikita-kita pa rin kami. Sa ibang lugar, panahon, at pagkakataon. Hindi na kami High School pero papasok pa rin kami ng classrooms, magkakaiba nga lang. Merong naka-aircon na biniyayaan ng magandang facilities at meron ding magtitiyaga pa rin sa tinatawag nilang 'proper ventilation' (kahit na hindi talaga proper). Maraming nagtubig ang mata kanina bagamat magkikita-kita pa naman kami bukas. Nakakaloko. Di ba? :))

2 days na lang.

Mind my Business. Ü

When I think I'm giving up, I used to pray to Him and cry my tears

Supposedly, I opened my site for blogging intentions (as usual). I want to share my thoughts about death penalty but I changed my mind. This is my blog. I can do whatever I want.

I'm not just facing two choices.. I face none. I don't really know what to do right now. I can't blame them, it's not their faults. And I can't also blame myself. I did nothing.. nothing wrong at all. But then, I feel so... usfkdbmieb bl;wsdp[v :'( I DON'T KNOW.

Mind my Business. Ü

Entrance exam sequel

Nakaraos rin sa dalawang talagang hinihintay ko na resulta.

Pumasa ko sa Bulacan State University (BSU). Napa-yes ako nun! Pero syempre sa isip lang. March 14, 2011 daw lumabas ang resulta pero tatlong araw na 'kong naghintay sa Internet hanggang sa hindi na ko nakatiis pa. Huwebes, nagpunta ko ng Malolos. Naikwento ko na 'to e, dito. Paulit-ulit ba? Hahaha. Ang sarap lang talaga ng pakiramdam pumasa.

Kahapon naman nag-online ako pagkagaling sa simbahan. Lunes daw lalabas ang resulta ng exam ko sa PUP, March 21, 2011. Pero dahil makulit ako at hindi ako marunong sumunod, nag-online ako. Tinignan ko ang nasabing website at *boooooom*. Kinabahan ako ng bongga. "Hala! Linggo pa lang. Bakit may resulta na?" Pagka-type ko ng pangalan ko, lumabas. Pero hindi ko kaagad naintindihan. Pinangunahan yata ko ng kaba. Akala ko wala na. Nung medyo kalmado na 'ko, tsaka ko naintindihan. Sh*t! Pasado ko! Napaiyak pa nga ako e, promise! Kung kelan ako tumanda tsaka ko naging iyakin. Ayun, sa awa ng Diyos, nakapasa ko. Super thanks! :) Hindi talaga ko makapaniwala e.

Tapos na ang mga entrance exam. College na ba 'ko? Ilang linggo na lang, graduation na. Waaah! *panic*

Mind my Business. Ü

Senior Year movie

Aside from our movies last year and this year for the Filipino subject, I haven't watch any indie film before. And this was the first time that I did. We watched Senior Year this afternoon. But... when we enter the cinema, the movie was already starting, that was their last "filming" of that show... and we were like *ughhhh*

First, I want to give kudos to those who contributed and support the film no matter how many hardships they had pass. I knew how an indie film goes. So for me, doing a job like that is an awesome-yet-fulfillment job. It was not an easy joke. It was a responsibility. Patience. Guts. Faith.

So, let's go back to the movie. I did expect something from the film. Even if its production was low quality, I expect that it was a terse. But I was wrong. The movie play all good but not like what I expect. I forgot to lower my expectations. Sorry. But the film, as a whole, made me realized that senior year is really a senior year. The movie was really true to life, I was touched. I laugh. I made face. I was amazed.

"High school is not the end of our lives, it is just the end of our childhood."

Mind my Business. Ü

BSUAT 2011

Schedule of Interview
April 7, 8, 2011
8:30AM - 12:00PM
1:30PM - 3:30PM
Dean's Office 3rd/flr. CHE Bldg.

Nagsolo-flight na naman ako kanina. Maaga ang uwian, hindi ko sinayang ang pagkakataon. Nagpunta ako ng Malolos para malaman kung pumasa ko sa Unibersidad kung saan ako kumuha ng pagsusulit.

Nung Lunes pa lang, unang araw ng linggo, hindi na 'ko mapakali sa pagbubukas sa Internet at pagtingin kung nailagay na nila ang resulta. Hindi rin ako nakapaghintay kaya minabuti kong tumuloy na sa paaralan. Medyo matagal rin ang biyahe. Pangalawang beses ko pal ang sa Malolos kaya medyo nangapa rin ako. Okay naman. Hindi naman ako naligaw pero kinabahan ako. Hindi dahil sa biyahe kundi dahil hindi ko alam kung anong mangyayari kapag nakita ko na ang resulta. Lalabas ba kong nakayuko? O ililibre ko ang sarili ko dahil sa may napatunayan ako? "Ma, para po." Bumaba na ko ng jeep. *dug-dug. dug-dug. dug-dug* Pumasok ako sa eskwelahan, sinita ng gwardiya at sinabing iwanan ko ang ID ko. Sumunod naman ako. Itinuro niya sa'kin kung saan ako dapat pumunta.

Malayo pa lang, natatanaw ko na yung mga nakasulat. "CHE", College of Home Economics. Nilapitan ko agad yun, nakakatuwa pumasa ko. YES! Pero hindi ko naman ipinahalata yun, medyo marami rin kasing tao. Nagpaikot-ikot muna ko sa pangalan tapos umuwi na rin.

Ang paglalakbay sa Malolos. Bow.

Mind my Business. Ü

Anong kailangan mo?

"Matinding sikmura ang kailangan mo para matagalan ang balita gabi-gabi nang walang gagawin kahit ano, kahit man lang ang pagsusulat."

Kagabi nakanood ako ng balita. Matagal-tagal na rin akong hindi nakakasulyap sa TV. Madami kasing ginagawa, hindi pwedeng mag-aksaya ng panahon.


Namalayan ko yung nangyari sa Japan. Kahit papaano naman ay nakatatanggap ako ng balita. Nung nakaraan ginabi ako sa pagkumpleto ng mga requirements ko, nanood tuloy ako ako ng Saksi. Doon ko nakita kung gaanong ka-grabe yung nangyaring pinsala. Nakakagimbal. Hindi ko lubos maisip na habang nasasaksihan natin mga Pinoy ang nangyari, marami pa rin sa atin ang ayaw manalig at manampalataya. Hindi natin alam kung kailan darating yung mga ganoong bagay. Tawag 'yon ng kalikasan, walang nakakasiguro sa atin sa paglusob nun. At isa lang ang pinakamabisang armas. Ang pagtitiwala sa lumikha. Walang iba pa.

May mga after shock pa rin pala hanggang kahapon sa Japan (base sa balita). Ngayon, oras na ng pagtutulungan. Kung alam mong may gagawa ka, kumilos ka. Nakakatulong ang kahit pa maliliit mong paraan. Nakakatulong ang pananalig mo, magdasal ka. Maniwala. Humingi ng tulong. Magpasalamat.

Ito ay hindi sapilitan. Ito ay bagay na ginagawa na bukal sa iyong puso. Bagay na talagang nais mo. Bagay na makakatulong sa iyo at sa kapwa mo, hindi pa huli ang lahat.

Mind my Business. Ü

Signing Off

"If you're aware of what the 2012 has just shut up!"

Hahahaha. :)) CT Wall post from a friend on Facebook. Wala lang. Wala 'kong ma-post, I'm out of the blue. Super busy kasi nung mga nakaraang araw. Madaming pagod. Ngayon lang ako medyo makakahinga... *huuuuuu-haaaaaa*

Mind my Business. Ü

"EWW"

"Nakapag-exam ka na nga para sa College... sigurado ka na ba na ipapasa ka sa High School?"

Hahahaha. Ewan ko ba. Minsan talaga ang sarap mangbara.
Bakit ba ang hirap ng Final Examination? Tipong sasabog yung utak mo sa kakakabisado ng mga terms na hindi mo naman maalala kapag aktwal na test na. Nakaka-pressure.

Ilang araw na lang... konti pa.

Isang linggo ko nang naririnig sa mga teachers ko yung sinasabi nilang crucial state. Para bang sa apat na taong inilagak mo sa high school, ngayon lang yung pagkakataong huhusgahan ka nila base sa kakayahan mo. Kung anong kakayahan mo at kung meron ka bang kakayahan. Hindi lang sila ag nakakadama nung crucial state na 'yon. Mas mararamdaman siguro namin yun dahil kami ang hinahamon.

Ipinagtapat na rin sa'kin ng guro ko na magkukulay lila yung ilalim ng mata namin sa mga ilang lingo pang 'to. Wow! Ang sarap naman nun.
Tapos na ang finals pero simula pa lang ng lalong matinding pag-alog sa utak ko at ng mga batchmates ko, kakayanin sir.

Tulog na 'ko.
Eww. Gara ng post ko. Super diary-type.

Hahahaha. :/

Mind my Business. Ü

Senior Year

I've been waiting for this movie since last week. My peers and I went Manila to have a shooting for completing our requirements in a specific subject. When we are in Monumento, we saw the trailer of this movie on the big screen. I didn't saw the title. Though, I found out that my sister knew about this.

It is entitled "Senior Year." It is a glimpse into the lives of ten students at St. Frederick's Academy as they struggle through the final months before graduation. Hearts are broken and healed, friendships are formed and lost. Childish ways are thrown out in exchange for seeds of maturity in what may be the beginning of a bumpy ride towards the chaos of adulthood.

Being a senior is really a pressuring one. You need to take for consideration that you are a FOURTH YEAR STUDENT. And you need to face reality with maturity. The movie is still on the coming soon part but I hope I can watch it one of these days.

26 days. :(
I will really miss this crammy but happy life.

Don't forget to...

Here's the link of the trailer: Senior Year Official Trailer

Mind my Business. Ü

Entance exam

"Anong course mo?"
"San ka na nag-aaral?"
"Cutting tayo."

College. Kolehiyo. Mas mataas na edukasyon na magbibigay ng propesyonal na pagsasanay. Ilang araw na lang, college na 'ko. :(

Isa sa masasarap na experience na mararanasan mo sa Senior Year eh yung aabsent kayong magbabarkada para mag-exam sa trip niyong university. Naranasan ko na rin 'to. Isang beses nga lang. Madalas kasi akong mag-solo flight. Gusto ko kasing masubukan mag-exam (at pumasa) sa mga dekalidad na eskwelahan.

Unang-una kong exam, University of the Philippines College Admission Test.
Biglaan 'to. Choice ng parents ko, bawal umangal dahil magandang pagkakataon. Late na ko nakapagpasa ng form pero umabot. Ang sarap kasing pakinggan nung "sa UP ako nag-aaral". Nung dumating kami sa examination area napakaaga pa. Sinasabi ko sa'yo, early bird nga ako e. First college exam ko kasi yun. Natapos ang UPCAT ng napakasarap sa pakiramdam. Para kang nabawasan ng tinik. Pero nung makuha ko ang resulta nito lang, natatawa na lang ako tapos biglang napapatanong, "hinulaan ko ba ang exam?" Sa dami naming sumubok, dalawa lang sa mga eskwela ko ang pumasa. Pero okay na rin, atleast naranasan ko kung ga'nong kadugo ang exam nila.

Sumunod, University of the East College Entrance Test.
Eto talaga planado. Walo yata kaming umabsent 'nun o higit pa. Foundation week kasi ng UE, libre ang exam. Isa pa nailakad na ng ate ko yung form namin. Doon kasi siya nag-aaral. Sabay-sabay kaming nag-exam, hindi nga lang kami lahat magkakatabi. Hindi ko alam kung anong ginagawa ng proctor namin 'non. Basta ang alam ko laganap ang kopyahan pero wala namang napagalitan bukod dun sa tumunog na cellphone. Nakakatuwa may orientation pa. Kaya nung nagpunta yung UE sa school namin, panay sagot kami. Alam na kasi namin ang mga sasabihin nila. Pumasa naman ako pero sinabi ko sa sarili kong "hindi ako dito mag-aaral."

Pangatlo, Lyceum of the Philippines College Entrance Test.
Noon pa man, pangarap ko ng makapag-aral dito. Super! Pero tanggap ko na ngayon na hindi pwede dahil hindi kaya. Kaya nung binigyan ako ng pera pang-exam, sinabi kong pabayaan na nila ko na kahit makapag-exam man lang sa pinapangarap kong eskwelahan. Pumayag naman sila. Naging ka-textmate ko pa nga yung nag-asikaso sa'kin sa LPU, inire-schedule kasi ako ng araw. Judgement day, December 4. De-kompyuter ang exam, ayos. Nakakatuwang mabasa yung buong pangalan mo sa screen. Okay naman ang exam, easy. *ehem* Naipasa ko ang tatlong choice kong college program. Sayang pero hindi talaga pwede. 'Wag na nating ipilit. Goodbye Lyceum, see you in dreams.

Pang-apat, Polytechnic University of the Philippines College Entrance Test.
Puyat pa 'ko nung gumising ako. Field trip kasi namin bago ang araw ng exam. Hindi na nga 'ko umuwi sa bundok naming bayan e, nakitulog na lang ako para hindi mahuli kinabukasan. Ang daming tao sa PUP, peksman! Hindi pa kasama dun yung mga nanay na hanggang gate lang ng University. 4th floor ang exam room. Sa grounds pa lang, inayos na ang pagkakasunod-sunod namin. Umakyat kami ng nakapila. Naks, disiplinado. Tatlong oras ang exam, nakakapawis. Pero okay rin katulad ng iba pang exam. Pinapanalangin ko talagang pumasok ako sa cut-off ng pinili kong kurso. Kung hindi man, kahit sa second choice na lang... na talagang mas gusto ko. Journalism kasi ang nilagay ko sa 1st choice kahit na mas gusto ko ang Tourism, na naging 2nd choice ko. Hindi kasi ako ang nasunod pero ginusto ko na lang rin. Dalawang linggo na lang, lalabas na rin ang resulta. *cross finger*

Panglima, Bulacan State University Admission Test.
Kanina lang ako nag-exam, 8:00AM. Kinabahan akong konti pero naagapan ko din naman. Dumating ako sa testing room ng nakaupo na yung mga estudyante. Pero swerte pa rin dahil hindi pa nagsisimula ang aktwal na exam. Akala ko late na 'ko eh, nung nasa kalahati na 'ko ng exam may dumatin pa. Walangya! Huhulaan niya kaya yung exam niya? Makakapag-exam pa kasi kahit late na ang kaso, para-paraan. Bahala ka sa buhay mo kung paano mo pagkakasyahin ang oras mo. Natapos ako 40mins. bago matapos ang oras. Pinasa ko na rin agad. Dapat nga mang-iinis pa 'ko ng mga nag-eexam para magahol sila. Pero mabait ako kanina. Hindi ko alam kung kelan lalabas ang resulta, magaling na bata.

May pang-anim pang exam na naghihintay sa'kin sa San Sebastian College Recoletos. Hindi ko lang alam kun kailan. Hindi pa yata kasi inaasikaso nung Guidance Counselor namin na nag-volunteer ipasa ang form namin. Alam kong mahal dun, pero gusto ko pang sumubok. Accredited kasi ang Tourism nila. Malay natin.

Masarap mag-entrance exam, experience din yun. 'Pag nakasubok ka na, hindi ka na masyado mahihirapan sa iba pang exam. Stock knowledge lang daw sabi nila. Pero minsan mas mainam na din na magbasa-basa. Hindi parang sweepstakes ang entrance test na tsambahan. Dito ka huhusgahan base sa mga natutuhan mo sa sampung taon o higit mo pang pag-aaral. Ito ang magsasabi sa'yo kung saan ka dapat lumagay pagdating mo sa kolehiyo. Pagharap mo sa panibagong buhay eskwela mo. Panibagong sakit ng ulo. :) Haay...

Mind my Business. Ü

The clock is ticking

Tomorrow I will have my entrance exam in Bulacan State University. Monday and Tuesday is my final examination in San Diego Parochial School. Come on hya! You need to review, the clock is ticking! Aaaaaaaaah! :/

Mind my Business. Ü

Born this way

"Some people are just born this way."

Click here for Maria's Good Morning America guesting.

Did you remember Maria Aragon? I posted the link of her video here before. And I absolutely don't know that she was a full-blooded Filipino. She was nothing but perfectly amazing. Imagine this, she was known as a Youtube sensation and already had a concert with Lady Gaga. What a fortunate kid. She was only 10 years old. I hope that she is really the future. :)

Mind my Business. Ü

God Alone Never Despises Anyone

Ang sabi ko sa Twitter account ko hindi ako magsusulat ngayong araw. Bigo? Palagay ko, oo. Naisip ko kasi bigla na sa tuwing sobrang saya o sobrang lungkot ng nangyayari e palagi na lang hindi ko ikinukwento. Masyado akong maingat sa pagbitiw ng salita dito. Pero sige, pagbibigyan ko ang sarili ko ngayon. Katuparan lang para sa mga gusto kong mangyari.

Today is the last first friday in our senior year. Simple but memorable.

Fr. Roman Caleon, our retreat master was the guest priest in out parish a little while ago. He was the one who lectured as at the Holy Mass. Super fantastic! I really like him when he speak on the microphone and tell what he wants... the flow was really good. Relaxing yet not boring. Then, after the mass he visit us on our homeroom. We perfected the time and asked him to help us with our little problem inside the room. So, they called our adviser. Then, we listen to Fr. Caleon's singing, preaching, and many more. He told us never to forget this part of life and we must treasure it, I think. Then, our class president, adviser, and father gave their final words. It was a limited but touching time. An ordinary day turns out to become an important day. One of the important days in our senior year.

Mind my Business. Ü